Jest stabilny w normalnej temperaturze, a po podgrzaniu pali się jasnoniebieskim płomieniem i wytwarza żółty lub brązowy tlenek bizmutu.
Objętość roztopionego metalu zwiększa się po skropleniu.
Unikać kontaktu z tlenkami, halogenami, kwasami i związkami międzyhalogenowymi.
Jest nierozpuszczalny w kwasie solnym, gdy nie ma powietrza i może rozpuszczać się powoli, gdy przedostaje się powietrze.
Objętość wzrasta od cieczy do ciała stałego, a stopień rozszerzania wynosi 3,3%.
Jest kruchy i łatwo kruszy się oraz ma słabą przewodność elektryczną i cieplną.
Po podgrzaniu może reagować z bromem i jodem.
W temperaturze pokojowej bizmut nie reaguje z tlenem ani wodą i może spalić się, tworząc trójtlenek bizmutu po podgrzaniu powyżej temperatury topnienia.
Selenek i tellurek bizmutu mają właściwości półprzewodnikowe.
