1. Chemische eigenschappen: Methylbenzoaat is relatief stabiel, maar wordt gehydrolyseerd om benzoëzuur en methanol te genereren bij verhitting in aanwezigheid van bijtende alkali. Er is geen verandering bij verhitting in een afgesloten buis bij 380-400°C gedurende 8 uur. Bij pyrolyse op het hete metalen gaas worden benzeen, bifenyl, methylfenylbenzoaat, enz. gevormd. Hydrogenering bij 10 MPa en 350°C genereert tolueen. Methylbenzoaat ondergaat een omesteringsreactie met primaire alcoholen in aanwezigheid van alkalimetaalethanolaat. 94% van de reactie met ethanol bij kamertemperatuur wordt bijvoorbeeld ethylbenzoaat; 84% van de reactie met propanol wordt propylbenzoaat. Er vindt geen transesterificatiereactie plaats met isopropanol. Benzylalcoholester en ethyleenglycol gebruiken chloroform als oplosmiddel, en wanneer een kleine hoeveelheid kaliumcarbonaat wordt toegevoegd aan de reflux, worden ethyleenglycolbenzoaat en een kleine hoeveelheid ethyleenglycolbenzhydrolester verkregen. Methylbenzoaat en glycerine gebruiken pyridine als oplosmiddel. Bij verhitting in aanwezigheid van natriummethoxide kan ook transesterificatie worden uitgevoerd om glycerinebenzoaat te verkrijgen.
2. Methylbenzylalcohol wordt bij kamertemperatuur genitreerd met salpeterzuur (relatieve dichtheid 1,517), waardoor methyl-3-nitrobenzoaat en methyl-4-nitrobenzoaat worden verkregen in een verhouding van 2:1. Met behulp van thoriumoxide als katalysator reageert het met ammoniak bij 450-480°C om benzonitril te produceren. Verwarm met fosforpentachloride tot 160-180°C om benzoylchloride te verkrijgen.
3. Methylbenzoaat vormt een kristallijne moleculaire verbinding met aluminiumtrichloride en tinchloride, en vormt een schilferige kristallijne verbinding met fosforzuur.
4. Stabiliteit en stabiliteit
5. Incompatibele materialen, sterke oxidatiemiddelen, sterke alkaliën
6. Polymerisatiegevaren, geen polymerisatie
