1. Propiedades químicas: o benzoato de metilo é relativamente estable, pero é hidrolizado para xerar ácido benzoico e metanol cando se quenta en presenza de alcalinos cáusticos. Non hai cambio cando se quenta nun tubo selado a 380-400 ° C durante 8 horas. Cando se piroliza a malla de metal quente, o benceno, o bifenilo, o metil fenil benzoato, etc. A hidroxenación a 10MPA e 350 ° C xera tolueno. O benzoato de metilo sofre unha reacción de transesterificación con alcoholes primarios en presenza de etanolato metálico alcalino. Por exemplo, o 94% da reacción con etanol a temperatura ambiente convértese en benzoato de etilo; O 84% da reacción con propanol convértese en benzoato de propil. Non hai reacción de transesterificación con isopropanol. O éster de alcol bencilo e o etilenglicol usan o cloroformo como disolvente, e cando se engade unha pequena cantidade de carbonato de potasio a reflujo, etilenglicol benzoato e unha pequena cantidade de éster de benzhidrol de etilenglicol. O benzoato de metilo e a glicerina usan a piridina como disolvente. Cando se quenta en presenza de metóxido de sodio, a transesterificación tamén se pode realizar para obter benzoato de glicerina.
2. O alcol bencilo de metilo está nitrado con ácido nítrico (densidade relativa 1.517) a temperatura ambiente para obter metilo 3-nitrobenzoato e metilo 4-nitrobenzoato nunha relación de 2: 1. Usando o óxido de torio como catalizador, reacciona con amoníaco a 450-480 ° C para producir benzonitrilo. Quenta con pentacloruro de fósforo a 160-180 ° C para obter cloruro de benzoilo.
3. O benzoato de metilo forma un composto molecular cristalino con tricloruro de aluminio e cloruro de estaño, e forma un composto cristalino escamoso con ácido fosfórico.
4. Estabilidade e estabilidade
5. Materiais incompatibles, oxidantes fortes, fortes alcalinos
6. Riscos de polimerización, sen polimerización