É estable a temperatura normal, e arde nunha chama azul clara cando se quenta, e produce óxido de bismuto amarelo ou marrón.
O volume do metal fundido aumenta despois de ser condensado.
Evite o contacto con óxidos, halóxenos, ácidos e compostos interhalóxenos.
É insoluble en ácido clorhídrico cando non hai aire, e pódese disolver lentamente cando se introduce aire.
O volume aumenta de líquido a sólido e a taxa de expansión é do 3,3%.
É quebradizo e facilmente esmagado, e ten unha condutividade eléctrica e térmica deficiente.
Pode reaccionar con bromo e iodo cando se quenta.
A temperatura ambiente, o bismuto non reacciona co osíxeno nin coa auga e pode arder para producir trióxido de bismuto cando se quenta por riba do punto de fusión.
O seleniuro e o telururo de bismuto teñen propiedades semicondutores.
