Investigación sobre a diabetes: o bicarbonato de aminoguanidina úsase principalmente na investigación relacionada coa diabetes, especialmente debido á súa capacidade para inhibir a formación de produtos finais de glicación avanzada (Idade). As idades están asociadas a varias complicacións da diabetes e a aminoguanidina foi estudada polo seu potencial para mitigar estes efectos.
Potencial terapéutico: Debido aos seus efectos inhibidores da idade, estudouse bicarbonato de aminoguanidina como axente terapéutico potencial para enfermidades como a nefropatía diabética e a retinopatía. Pode axudar a retardar a progresión destas complicacións.
Inhibición da sintasa de óxido nítrico: a aminoguanidina é coñecida por inhibir o óxido nítrico sintasa nítrico (iNOS), o que é relevante para o estudo da inflamación e diversas enfermidades relacionadas co óxido nítrico. Esta propiedade fai que sexa moi útil en estudos relacionados con condicións inflamatorias.
Estudos antioxidantes: Algúns estudos suxiren que a aminoguanidina pode ter propiedades antioxidantes, facendo que sexa de interese no estudo do estrés oxidativo e enfermidades relacionadas.
Reactivo de laboratorio: nos escenarios de laboratorio, o bicarbonato de aminoguanidina pode usarse como reactivo nunha variedade de reaccións químicas e ensaios, especialmente estudos que inclúen compostos amino e hidrazinas.
Desenvolvemento de drogas: Tamén se está estudando no contexto do desenvolvemento de drogas para trastornos metabólicos e outras enfermidades onde as idades e o estrés oxidativo xogan un papel importante.
Estas aplicacións destacan a importancia do bicarbonato de aminoguanidina na investigación básica e aplicada, particularmente na comprensión e tratamento potencial de enfermidades relacionadas coa diabetes e o estrés oxidativo.
