ترانگزامیک اسید 1197-18-8

1. عامل آنتی فیبرینولیتیک. محل های اتصال لیزین پلاسمینوژن را مسدود می کند. هموستاتیک.

2. به عنوان آنالوگ لیزین برای مشخص کردن مکان های اتصال در پلاسمینوژن استفاده می شود

3. فیبرینولیز، برش فیبرین توسط پلاسمین، یک مرحله طبیعی در حل شدن لخته های فیبرین پس از ترمیم زخم است. ترانکسامیک اسید یک مهارکننده فیبرینولیز است که تعامل پلاسمین با فیبرین را مسدود می کند (IC50 = 3.1 میکرومولار). این یک تقلید کننده لیزین است که به محل اتصال لیزین در پلاسمین متصل می شود. هنگامی که فعالیت فیبرینولیتیک به طور غیر طبیعی بالا باشد یا زمانی که انعقاد مختل شده باشد، عوامل آنتی فیبرینولیتیک ارزش دارند.